คำอธิบายโดยละเอียด
วิธีการตรวจสอบ
มีวิธีการวินิจฉัยหลักสามวิธีสำหรับท็อกโซพลาสโมซิส: การวินิจฉัยที่ทำให้เกิดโรค การวินิจฉัยทางภูมิคุ้มกัน และการวินิจฉัยระดับโมเลกุลการตรวจหาเชื้อก่อโรคส่วนใหญ่รวมถึงการวินิจฉัยทางเนื้อเยื่อ การเพาะเชื้อและการแยกสัตว์ และการเพาะเลี้ยงเซลล์วิธีการวินิจฉัยทางเซรุ่มวิทยาทั่วไป ได้แก่ การทดสอบสีย้อม การทดสอบฮีแมกกลูติเนชันโดยอ้อม การทดสอบแอนติบอดีอิมมูโนฟลูออเรสเซนซ์ทางอ้อม และการทดสอบอิมมูโนซอร์เบนต์ที่เชื่อมโยงกับเอนไซม์การวินิจฉัยระดับโมเลกุลประกอบด้วยเทคโนโลยี PCR และเทคโนโลยีการผสมกรดนิวคลีอิก
การตรวจร่างกายของสตรีมีครรภ์รวมถึงการตรวจที่เรียกว่า TORCHTORCH เป็นการผสมตัวอักษรตัวแรกของชื่อเชื้อโรคในภาษาอังกฤษตัวอักษร T หมายถึง Toxoplasma gondii(ตัวอักษรอื่นๆ หมายถึงซิฟิลิส ไวรัสหัดเยอรมัน ไซโตเมกาโลไวรัส และไวรัสเริมตามลำดับ)
หลักการตรวจสอบ
การตรวจเชื้อก่อโรค
1. การตรวจด้วยกล้องจุลทรรศน์โดยตรงจากเลือดของผู้ป่วย ไขกระดูกหรือน้ำไขสันหลัง เยื่อหุ้มปอดและน้ำในช่องท้อง เสมหะ น้ำล้างหลอดลม ถุงน้ำคร่ำ น้ำคร่ำ ฯลฯ สำหรับรอยเปื้อนหรือต่อมน้ำเหลือง กล้ามเนื้อ ตับ รก และเนื้อเยื่อที่มีชีวิตอื่นๆ ส่วนสำหรับการตรวจด้วยกล้องจุลทรรศน์แบบ Reich หรือ Ji สามารถค้นหา trophozoites หรือซีสต์ได้ แต่อัตราบวกไม่สูงนอกจากนี้ยังสามารถใช้สำหรับอิมมูโนฟลูออเรสเซนต์โดยตรงเพื่อตรวจหา Toxoplasma gondii ในเนื้อเยื่อ
2. การเพาะเลี้ยงสัตว์หรือการเพาะเลี้ยงเนื้อเยื่อ นำของเหลวในร่างกายหรือสารแขวนลอยในเนื้อเยื่อมาทดสอบและฉีดเข้าไปในช่องท้องของหนูสามารถเกิดการติดเชื้อและพบเชื้อโรคได้เมื่อการฉีดวัคซีนรุ่นแรกเป็นลบ ควรส่งต่อแบบสุ่มสี่สุ่มห้าถึงสามครั้งหรือเพาะเลี้ยงเนื้อเยื่อ (เซลล์ไตลิงหรือไตหมู) เพื่อแยกและระบุเชื้อ Toxoplasma gondii
3. เทคโนโลยีการผสมดีเอ็นเอ นักวิชาการในประเทศใช้โพรบที่มีฉลาก 32P ซึ่งมีลำดับดีเอ็นเอเฉพาะของ Toxoplasma gondii เป็นครั้งแรกเพื่อทำการผสมพันธุ์ระดับโมเลกุลกับเซลล์หรือเนื้อเยื่อ DNA ในเลือดของผู้ป่วย และแสดงให้เห็นว่าแถบหรือจุดการผสมพันธุ์เฉพาะเจาะจงเป็นปฏิกิริยาเชิงบวกทั้งความจำเพาะและความไวสูงนอกจากนี้ ปฏิกิริยาลูกโซ่โพลิเมอเรส (PCR) ยังได้รับการจัดตั้งขึ้นในประเทศจีนเพื่อวินิจฉัยโรค และเมื่อเปรียบเทียบกับโพรบไฮบริไดเซชัน การฉีดวัคซีนสัตว์ และวิธีการตรวจทางภูมิคุ้มกัน แสดงให้เห็นว่ามีความเฉพาะเจาะจงสูง ไว และรวดเร็ว
การตรวจทางภูมิคุ้มกัน
1. แอนติเจนที่ใช้ในการตรวจหาแอนติบอดีส่วนใหญ่ ได้แก่ แอนติเจนที่ละลายน้ำได้ของ Tachyzoite (แอนติเจนของไซโตพลาสซึม) และแอนติเจนของเมมเบรนแอนติบอดีของชนิดแรกปรากฏขึ้นก่อนหน้านี้ (ตรวจพบโดยการทดสอบการย้อมสีและการทดสอบอิมมูโนฟลูออเรสเซนซ์โดยอ้อม) ในขณะที่แอนติบอดีชนิดหลังปรากฏขึ้นในภายหลัง (ตรวจพบโดยการทดสอบการสร้างเม็ดเลือดทางอ้อม เป็นต้น)ในขณะเดียวกัน วิธีการตรวจจับหลายวิธีสามารถมีบทบาทเสริมและปรับปรุงอัตราการตรวจจับได้เนื่องจาก Toxoplasma gondii สามารถอยู่ในเซลล์ของมนุษย์ได้เป็นเวลานาน จึงเป็นเรื่องยากที่จะแยกแยะการติดเชื้อในปัจจุบันหรือการติดเชื้อในอดีตด้วยการตรวจหาแอนติบอดีสามารถตัดสินได้จาก titer ของแอนติบอดีและการเปลี่ยนแปลงแบบไดนามิก
2. การตรวจจับแอนติเจนใช้ในการตรวจหาเชื้อโรค (tachyzoites หรือ cysts) ในเซลล์เจ้าบ้าน สารเมแทบอไลต์หรือผลิตภัณฑ์ที่สลาย (แอนติเจนที่หมุนเวียน) ในซีรั่มและของเหลวในร่างกายด้วยวิธีทางภูมิคุ้มกันวิทยาเป็นวิธีที่น่าเชื่อถือสำหรับการวินิจฉัยในระยะแรกและการวินิจฉัยที่แน่นอนนักวิชาการในประเทศและต่างประเทศได้สร้าง McAb ELISA และแซนวิช ELISA ระหว่าง McAb และ multiantibody เพื่อตรวจหาแอนติเจนที่หมุนเวียนในซีรัมของผู้ป่วยเฉียบพลัน โดยมีความไว 0.4 μ G/ml ของแอนติเจน
เนื้อหาที่กำหนดเอง
กระบวนการผลิตการทดสอบอย่างรวดเร็วของ Uncut Sheet
